Lieve allemaal,

Allereerst mijn excuses voor de tijd dat ik mijn blog heb verwaarloosd! Heel ReisMee was uit de lucht en daarbij had ik, zoals de meesten van jullie weten door mijn ziekzijn, geen mogelijkheid om de blog te updaten. Inmiddels doet ReisMee het weer en heb ik al mijn verhalen gelukkig terug alleen zijn al jullie reacties verdwenen :( Dus graag heleboel uitgebreide reacties onder dit en mijn volgende blogverhaal!!!

Donderdag 19 juni
Na een paar heel fijne dagen met mijn ouders, waarin ik heb mijn huisje, dorpje en werkplekken heb kunnen laten zien, was het vandaag alweer tijd om afscheid van hen te nemen. Na hun geweldige reis vlogen zij terug naar NL en vlogen Lize en ik door naar het eiland Cebu. De vlucht verliep prima en eenmaal in Cebu City haasten wij ons naar de laatste boot richting Bohol. Die we met 5 minuten speling haalden! Na ruim twee uur varen namen we in de haven van Tagbilaran een taxi naar het schiereiland Panglao, bij Alona Beach. We deelden een taxi met een aardig Engels meisje en lieten ons bij het eerste beste hotel afzetten. En afgezet werden we! De kamer was duur, de service en het eten slecht. Maar aangezien onze taxichauffeur en al gauw tussenuit was geknepen en het al laat was hadden we niet veel andere keus dan hier overnachten.
Ik heb trouwens al een tijdje veel diarree en dat wordt nu toch wel vermoeiend.. Papa en mama zeiden al dat ik een smal bekkie had gekregen, maar met de vele kilo's drop die ze voor mij hebben meegenomen komt dat vast weer helemaal goed!

Vrijdag 20 juni
Vanochtend op tijd opgestaan en na het ontbijt de dag op het prachtige strand en in het heerlijke water doorgebracht. Lize gaf een paar lokale meisjes nog zwemles, een erg leuk gezicht! Rond 12u namen we een taxi terug naar Tagbilaran van waar we de bus naar Anda namen. Een mooiere strandplaats van waaruit we bovendien naar de veelbelovende Chocolat Hills, rijstterrassen en cave pools zouden gaan. Na even zoeken besloten we in te checken bij Anda Lodge, heel klein, basis maar met een heel behulpzame eigenaar en goedkoop. Daarbij konden we gebruik maken van de faciliteiten van Anda de Baracay Resort, dat prachtig is, lekker eten en wifi heeft. Ideaal dus :). We hebben voor morgen scooters geregeld en na een welkome douche zijn we op tijd gaan slapen.

Zaterdag 21 juni
Vanochtend bleken de scooters schakelmotoren en dat leek ons niet verantwoord gezien onze beperkte rijervaring. Dus we besloten de motors met drivers te huren om naar de Chocolat Hills te gaan. 3 uur lang gereden en dat was heerlijk! Prachtig landschap en rijstterrassen in alle mogelijke kleuren groen! Bohol is opvallend rijd ik vergelijking met de andere gebieden van de Filipijnen. Er staan veel grote stenen huizen en de wegen zijn verrassend goed. Toen we bij de Chocolat Hills aankwamen vond Lize het lijken op het Teletubbie landschap haha en daar had het wel wat van weg ja! Het zijn ruim 200 heuvels van gelijk formaat die in het droge seizoen bruin kleuren (vermoedelijk zijn ze ontstaan doordat het vroeger onder water koraal bergen waren). We mooi opzich, maar niet bepaald spectaculair. Wat wel ontzettend leuk was, was dat we de andere vier meiden (Rafke, Fatiha, Maartje en Terra) tegen kwamen! Dus we hadden een heuse reunie van de Six Girls op de Chocolat Hills :D . We lunchten samen en namen wederom afscheid. Lize en ik gingen weer per motor terug naar Anda.
's Avonds trad er een leuke band op bij Anda de Boracay. Onder het genot van een Pina Colada leuk gekletst met een ervaren, maffe reiziger. Goede reistips over en weer kunnen uitwisselen, dus dat is altijd leuk :)

Zondag 22 juni
Vanochtend wilden we de cave pools en de watervallen bezoeken. Dus stapten we weer achterop de mots. De cavepools bleken klein en griezeling dus we hebben er niet in gezwommen. De weg naar de zogenaamde watervallen was heel hobbelig, zanderig, steil en nat. Dus we hebben meer gelopen dan gereden. Het uitzicht op de ontelbaar vele palmbomen en de zee was wel prachtig. De beloofde watervallen stelden drie keer niks voor; een inimini stroompje over een rots. Maar het zwembad erbij was heerlijk koel.
's Middags toen de zon doorbrak zijn we gauw naar het strand gegaan, waarna we uitcheckten en de bus terug naar Tagbilaran pakten. Het reizen met het openbaar vervoer hier duurt misschien wel lang maar het gaat prima!
Eenmaal in Tagbilaran bracht een aardige tricycle driver ons naar Douglas Pension Extended waar we ontzettend hartelijk werden ontvangen door lieve meisjes. We kregen een kamen met airco, wifi en een warme douche voor 800 peso (7 euro pp). Ideaal. Daarnaast regelde de tricycle driver twee echte scooters voor ons, voor morgen. 's Avonds lekker pizza gegeten en vervolgens naar de bios gegaan. Dat was super leuk!!! Ontzettend veel gelachen om de westerse comedy "22 Jumpstreet". en het was stiekem best wel fijn om ons even in de westerse wereld weer te wanen :).

Maandag 23 Juni
Vanochtend kreeg ik een spoedcursusje scooterrijden van Lize, waarna we naar de wederom veelbelovende Tarsiermonkeys zijn gereden. Wederom was de rijd ernaar toe mooier en leuker dan de bestemming. Tja KLM zei het niets voor niets; it's not the destination but the journey that makes it worthwile ;).
De tarsiermonkeys zijn kleine monstertjes, hoog en passief in de boom. Daarna reden we verder naar Cortes om de Firefly tour te regelen. Haha we hebben nog nooit zo vaak op een dag de weg gevraagd XD. Maar uiteindelijk kwamen we er. We lunchten bij een geweldige bakker die het allerlekkerste bruine brood van de Filipijnen had <3 Na een siesta scooterden we naar het startpunt van de firefly tour. We gingen kayakken tussen de mangroves op zoek naar vuurvliegjes.. Onderweg zagen we een brug die volledig verwoest was door de aardbeving. Eigenlijk is het best bizar hoe gelukkig de filipinos lijken ondanks al het extreme natuurlgeweld waar ze dagelijks mee kampen. Daar kunnen wij klagende Nederlanders nog wat van leren!
Maargoed, de vuurvliegjes :P. Die stelden niet veel voor. De sterrenhemel daarentegen was ontzettend indrukwekkend. Wauw. Ook nog vallende sterren gezien. En daarbij hadden Lize en ik heel veel lol om flauwe humor! (dat nu niet meer grappig is als ik het probeer uit te leggen =P).
Na een welkome douche zijn we naar Panglao, Alona Beach, gescooterd om daar samen met de andere meiden WK NL-Chili te kijken. Dat was gezellig, ookal was de wedstrijd slecht en voelde ik met niet lekker. 's Avonds total loss in slaap gevallen.

Dinsdag 24 juni
Na een beroerde nacht de scooters ingeleverd en onze spullen ingepakt. Vrijwel direct zijn we naar de haven gegaan om de boot terug naar Cebu te nemen. Ik voelde me nog steeds ziek dus dat was niet ideaal. Maar eenmaal in Cebu checkten we in bij een fijn hotel, dat ook gelijk de transfer naar het vliegveld voor morgenochtend regelde. Op tijd gaan slapen in de hoop morgen weer fit te zijn voor onze reis naar het mooiste eiland van de Filipijnen, Palawan.

Ondanks alles was Bohol leuk! De veel belovende bezienswaardigheden vielen tegen, maar het zelf rond touren maakte het alles behalve vervelend. And more is yet to come! :D

Liefs,
Charlotte