Wat gaat de tijd hier toch snel, alweer een week voorbij en heel wat ervaringen rijker!

Maandag 5 mei
Vandaag begonnen Fatiha, Terra en ik in de Rehab, een rehabilitatiecentrum voor zowel verslaafden. 's Ochtends woonden we de morningmeeting van de male adults bij. Een van de residents, George, fungeerde als tolk. Tijdens deze meeting worden normen&waarden besproken, fouten en public geconfronteerd en adviezen gegeven. Veel discipline en strenge regels, maar ook familiegevoel. De verpleegkundigen hier richten zich voornamelijk op het medische/fysieke deel, psychologen en social workers richten zich op psychosociale begeleiding.

's Middags gingen we naar de vrouwen, daar zitten meiden/vrouwen met de leeftijd van 12-35 jaa. Na een kort voorstel rondje hadden we themabespreking; verschillende quotes werden genoemd, waarna we om de beurt een voorbeeld moesten geven tav wat de quote voor ons betekent. Het was bijzonder om zo elkaar te leren kennen en elkaar een positieve input te geven!

Vervolgens deden ze allemaal hun verhaal, over hoe zij verslaafd zijn geraakt en hoe ze hier zijn gekomen. Dat was heel indrukwekkend! Veelal verkeerde vrienden en verwaarlozing vanuit thuis. Een van de meiden vertelde dat ze samen met haar vriend door de politie werd opgepakt omdat ze drugs hadden gebruikt, hij werd direct doodgeschoten en zij is naar de rehab gebracht. Ze was 14 toen dit gebeurde. Zijn dood heeft haar leven gered, doordat zij nu uit de negatieve omgeving is gehaald... Ik moest wel even slikken toen ze dat vertelde... Ik vond het heel bijzonder dat zij zo'n persoonlijk verhaal aan ons durfde en wilde vertellen!
Kortom, een indrukwekkende eerste dag!

Dinsdag 6 mei
Alweer een leuke, indrukwekkende dag! Vanochtend hoefden we pas om 9uur te beginnen. De per jeepney en tricycle naar de rehab gegaan. 's Ochtends in groepjes met de male adults gepraat. Het verbaasde me hoe open sommigen zijn over hun verslaving en fouten. Ook stelden ze oprechte vragen tav afkickverschijnselen. Een man heeft zijn vrouw proberen te vermoorden, een ander is verstoten door zijn familie en weer een andere heeft torenhoge schulden bij zijn drugsdealers. Maar we hebben het ook zeker over leuke, luchtige dingen gehad en veel gelachen! Ze zijn heel nieuwsgierig naar het leven in Nederland. Sommigen kunnen redelijk Engels en zij vertalen dan voor de anderen.

's Middags zijn we naar de meiden gegaan. We begonnen met krantenmeppertje als ijsbreker en om de namen te leren kennen. Dat was heel leuk! Vervolgens gaven we seksuele voorlichting; we vroegen naar de voorkennis, die ondanks dat ze allemaal al ervaring hebben erg minimaal bleek te zijn. Door middel van plaatjes legden we kort de basis anatomie en fysiologie uit. Daarna bespraken we de negatieve gevolgen van seks; ongewenste zwangerschap, SOA's e.d. Er heerste een heel open sfeer, waarin alle vragen mochten en werden gesteld! Vervolgens bespraken we verschillende preventieve maatregelen. Dat was heel leuk omdat wij alle drie verschillende dingen gebruiken en die ook als visual aid bij ons hadden :). We sloten af met een rollenspel "hoe zeg je nee" en bespraken verschillende ervaringen. Daarbij kwamen wederom heftige ervaringen naar boven, zoals dat een van die meiden in de prostitutie is beland om geld voor de drugs te kunnen betalen. Maar ook hierbij kon tussendoor veel gelachen worden, zeker toen ik zei dat ik een ervaring wilde delen. Toen ineens leunde ze allemaal tegelijkertijd naar mij toe. Alsof ze dat hadden ingestudeerd, dat leverde veel hilariteit op. To cut short; het was een heel nuttige, leerzame middag waarbij we ook heel veel hebben gelachen! Ik vind het heel bijzonder om iets voor deze meiden te kunnen betekenen!

Woensdag 7 mei
Alweer een leuke, nuttige dag. Vanochtend hebben we bij de jongens health education gegeven (9-15 jaar). Daar wederom krantenmeppertje te doen doorbraken we door de verlegenheid van de jongens. Aan de hand van verschillende afbeeldingen bespraken we belangrijke aspecten van een gezonde leefstijl. De jongens moesten bij iedere afbeelding in het Engels proberen te zeggen wat het was en waarom het belangrijk is voor je gezondheid. De jongens reageerden super enthousiast en deden allemaal heel erg hun best om zo gauw mogelijk en zo goed mogelijk antwoord te geven. Het werd wel chaotisch toen ze allemaal door elkaar riepen. Maar aan de andere kant vond ik het heel fijn om te merken dat, ondanks hun heftige situaties (drugsverslaving) ze ook nog echt kinderen zijn, veel grapjes maken, stoer doen en enthousiast zijn :). Daarna gaven we een tandenpoetsles. We hebben voor alle minors tandpasta en tandenborstels en slippers gedoneerd. Dat was erg leuk! Wederom hebben we ze nuttige tips kunnen geven en veel gelachen. Vooral toen ze op het einde allemaal 2 minuten lang methodisch hun tanden moesten poetsen. Wat waren ze allemaal gemotiveerd om het goed te doen! De tandpasta zat overal, maar de tanden waar goed gepoetst!

Tussen de middag hebben we ons verdiept in de verschillende dossiers, aangezien we voor school een casusanalyse moeten maken.

's Middags hadden we alweer een leuke activiteit georganiseerd; met de male adults gingen we nederlandse pannenkoeken bakken! Dit ging op een zelfgemaakt vuurtje en op de deksel van een pan, bij gebrek aan koekenpan en gasfornuis. Dat ging eigenlijk prima, en lekker rustig op Filipijns tempo. Het was heel leuk om zo met de mannen bezig te zijn en ondertussen ook goede gesprekken te kunnen hebben. De een toonde echt berouw voor hetgeen hij zijn familie had aangedaan, terwijl de ander al 7 keer was ontsnapt uit de rehab en bezig was met zijn 8ste outbreak te realiseren. Ook weer lekker luchtig geklets over muziek, eten, hobbies en veel gelachen. Pff ik heb nog nooit van mijn leven zo veel pannenkoeken gebakken (meer dan 100). Iedereen reageerde super dankbaar dat wij de moeite hadden genomen om een leuke activiteit te organiseren en iets lekkers voor hen te maken. Helemaal total loss maar absoluut voldaan kwamen we thuis.

Donderdag 8 mei
Vanochtend hebben we de meiden Engelse les gegeven. Dat ging heel goed. Toch best handig dat ik tweetalig onderwijs heb gehad en dat ik als eerder Engelse les heb gegeven in Cambodia! De meiden deden heel goed mee en begrepen het redelijk snel. Echter hebben sommige een ernstig aangetast korte termijn geheugen, door het drugsgebruik. Vervolgens kregen ze een opdracht: elkaars uiterlijk beschrijven met de zojuist geleerde zinnen. Dat was leuk! Ook het spel "wie ben ik/who am I?" was super leuk! Veel gelachen en goed geoefend met Engels! Ze waren allemaal zo dankbaar, heel bijzonder.

Na een korte siesta hebben we de beauty session voorbereid.De staff is erg enthousiast over alle activiteiten die wij organiseren voor de residents!De staff wees ons er wel op dat we voorzichtig moeten zijn met de nagellak (ivm snuiven) en de parfum/tonic (alcohol). Best bizar hoe ver mensen kunnen gaan door een verslaving. De beautysession was super super leuk! Stuk voor stuk zijn het prachtige meiden, maar heel erg beschadigd. Dus het was heel mooi om ze echt even te laten ontspannen, genieten en lekker luchtige meidendingen met ze te doen! We sloten af met een complimentenrondje en een grouphug! Heel bijzonder om zo gauw al een vertrouwensband met deze meiden op te kunnen bouwen. Ik ben ook echt heel blij dat ik hier langer mag werken!

's Avonds hebben we met de Nederlandse meiden geBBQt! Dat was leuk en heel lekker! Het was vooral een welkome afwisseling na al die rijst haha. :)

Vrijdag 9 mei
Vanochtend zouden we om 9 uur naar Marilog (de bergen) vertrekken ivm de medical mission. Filipijnse tijd kennende werd het hlf 11 voordat we goed en wel vertrokken. De rit door de bergen was erg mooi. Eenmaal in Marilog stopten we bij een super schattig houtenhuisje, met prachtig uitzicht vanaf het balkon. Daar slapen we vannacht.

Daarna werden we naar een open basketbalveld gebracht en begonnen we met de medical checkups, wondzorg, medicatie en eten verstrekken. Vooral dat laatste was indrukwekkend. Zo veel uitgehongerde ouders met kinderen, vies en met gescheurde kleren. Achteraf gezien hadden we hier veel meer kunnen doneren (zeep, tandenborstels, kleding etc), dus ik baalde er wel van dat Hellen had gezegd dat alleen medicatie en eten voldoende was.. Maarja toch fijn om iets voor die mensen te kunnen doen!

's Avonds na het eten heb ik een hele tijd met dr. Robillo zitten praten. Wat s dat een interessante, grappige, wijze man! Veel gepraat over de filipijnse cultuur, de armoede, corruptie en toch kunnen vasthouden aan de vele mensen die je wel kunt helpen, in plaats van jezelf gek te maken met de vele mensen die je niet hebt kunnen helpen. En dat het belangrijk is om ook goed voor jezelf te blijven zorgen, vooral dat laatste was voor mij een belangrijke les :).
Daarna met de groep een flink feestje gehad in ons huisje! Dat was heel erg gezellig, veel gelachen, gedanst en sommigen ook veel gedronken haha. Voldaan in slaap gevallen.

Zaterdag 10 mei
Vanochtend was ik natuurlijk weer eens als enige vroeg wakker. Lekker op het balkon genoten van het prachtige uitzicht. Na het ontbijt onze spullen gepakt en richting te watervallen gegaan. Het bleek er maar 1 te zijn en een die veel kleiner was dat verwacht. Desalniettemin ben ik er wel onder geklommen en dat was heerlijk!We lunchten met verse, gegrilde vis en reden op tijd weer naar huis.

's Avonds nog een bevalling half meegekregen tijdens het skypen. Dat ging super snel en zonder complicaties en wat een minibaby. Bijzonder.

Zondag 11 mei
Vanochtend werden we door Duds opgehaald en naar het Eden Nature park gebracht. 's Ochtends besloten we de mountaintrail de doen; 4 km. omhoog, omlaag kriskraas door het bos, over hang- en bamboebruggetjes. Dat vergde behoorlijke inspanning maar het was super leuk om te doen. En goed om mijn hoofd leeg te maken! Moe maar zeker voldaan genoten we van het heerlijke lunchbuffet. Daarna wilden we heel graag skycyclen&ziplinen, echter bleken er 200man voor ons in de rij. Dus wij zouden niet meer voor sluitingstijd aan de beurt te komen.Dat was een behoorlijke domper. We besloten niet zo gemakkelijk op te geven en het bij de receptie nogmaals te vragen. Dat lukte! Na sluitingstijd mochten we alsnog skycyclen en ziplinen. Skycyclen is precies wat het woord zegt; fietsen in de lucht. Dat was een heel tegennatuurlijk gevoel maar heel leuk om te doen!!!

's Avonds lekker uiteten geweest. In het donker bij kaarslicht gegeten want de stroom was weer eens uitgevallen haha. Het is en blijft de Filipijnen!

Heel veel liefs,

Charlotte

PS:Ik heb alweer heel veel foto's op facebook geplaatst ;)
Foto's van de rehab mag ik niet online zetten ivm privacy, dus die mogen jullie bij mij komen bewonderen als ik weer terug ben :)