Nieuwe week, nieuwe kansen!
Lieve familie en vrienden,
Alweer een week voorbij, wat gaat de tijd toch snel en wat maken we veel mee in een korte tijd!
Maandag 21 April
Ondanks dat ik vandaag op de OPD sta (en dus een uur later begin) was ik natuurlijk weer vroeg wakker. Dus gelijk maar weer eens een handwasje gedaan en me op mijn gemakje klaargemaakt voor het
werk. Vanochtend heerlijk gewerkt. Samen met Aileen (vpk hier) het spreekuur gehouden en ik merk dat ik steeds meer zelfstandig kan, mede doordat ik het Visaya steeds beter begrijp en dat de meeste
locals Engels wel begrijpen. Dus later ook meer zelfstandig kunnen doen! Onder andere wondzorg, hechtingen verwijderen, rabies vaccinaties geven, medical check ups doen, ECG gemaakt. ’s Middags
tijdens het spreekuur, er waren minder patienten, ook nog aan de puzzel van Lennart gewerkt. Toen de dokter binnen kwam wilde hij mee helpen, ookal snapte hij er niet veel van XD.
Verder was er aan het einde van de dag nog zumbales, dus dat kon ik weer niet missen. Dat was wederom erg leuk en goed om mijn koppie leeg te maken. ’s Avonds lekker op tijd gaan slapen in mijn
hemelbedje (uhm klamboe :p).
Dinsdag 22 april
Vanochtend stond ik met Maartje op de ER. ’s Ochtendsvroeg was het erg rustig, op een ECG na. Dus toen maar even foto’s geupload en een weblog gepost.
Later werd er een jongen binnengebracht die ten gevolge van een motor ongeluk buitenbewustzijn was. Zijn twee bijrijders hadden het niet overleefd. Hij had een fikse deuk in zijn schedel en
meerdere wonden. De vitale functies en de ABCDE voorspelden niet veel goeds. De ABC wordt hier trouwens dikwijls niet adequaat opgevolgd. Randy (ERnurse) vertelde dat de identiteit vd patient niet
bekend was, waardoor er niet met zekerheid kon worden vastgesteld of de patient verzekerd was/voldoende geld had voor intubatie en medicatie. Heel heftig! Wel werd een infuus geplaatst, evenals een
katheter. Vooral naar dat de familie dus ook niet kon worden ingelicht. Later is de vader door de politie gevonden en is de patient overgeplaatst naar het DMC (het overheidsziekenhuis in
Davao).
Woensdag 23 April
Vanochtend niet gaan werken want ik was ziek. De hele dag geslapen en dat deed me gelukkig goed! De anderen zijn weer naar de health care centres gegaan ivm het vaccinatieprogramma. Vandaag zijn
ook de ROC studenten aangekomen, 7 MBO verpleegkundigen in opleiding, dus het wordt nog behoorlijk druk hier!
Donderdag 24 April
Ik ben vandaag weer met Maartje naar de SEH gegaan, en hoewel het rustig was hebben we toch heel wat ECGs gemaakt. Daarbij heb ik ook met de dokter besproken waarom ze hier zo snel starten met een
infuus en ABkuur/medicatie; de patienten wachten vaak lang met voordat ze naar de dokter gaan, door de afstand en vanwege financiele problemen. Waardoor de ziekte vaak al vergevorderd is. Om dan
dagen te moeten wachten om lab/xray/ecg uitslagen gaat vaak niet meer. ’s Middags heb ik voor het eerst infusen geprikt en dat ging gelijk goed! De opperzuster begeleidde ons daar goed bij. Dus dat
was een goede ervaring!
Daarnaast werden er nog een aantal kindjes binnengebracht met vermoedelijk Dengue. Dat komt hier vaker voor dan malaria. ’s Avonds werd er nog een patient binnengebracht van wie de arm was afgehakt
door een rijstbewerkingsmachine…Zo heb je hier veel bijzondere casussen!
Vrijdag 25 april
Vanochtend weer vroeg wakker. En na het ontbijt zijn Lize, Rafke en ik naar het zwembad gegaan, om heerlijk te relaxen, te genieten van de rust en van het prachtige weer. Dat is zeker gelukt! En we
zijn wederom flink verkleurd, dus ja Jess ik kom waarschijnlijk als een neger terug :P.
’s Middags nog boodschappen gedaan en onszelf getrakteerd op ijs! <3
Dat smaakte super lekker, zeker na het lange wachten in de supermarkt en de stress toen de pinautomaat crashte toen Rafke wilde pinnen… Verder nog wat geshopt een leuk jurkje en Lize een leuk
broekje. Dat broekje wilde ik eigenlijk ook, maar Filipijnse maat L kreeg ik niet over mijn billen XD. Dus weer een ervaring rijker haha! We wilden ook nog een fruitshake halen maar daar werden we
bijna opgelucht, want hier maken ze de shakes van poeder, ipv van echt fruit. Waarom, geen idee. Zeker niet als je ziet hoeveel tropisch fruit ze hier langs de weg alleen al verkopen!
Aan het eind van de middag bleek er een kolonie grote, vliegende mieren ons huisje proberen te bezetten. Maar wij zijn en blijver groter :P Dus gewapend met een flinke bus anti-insectenspray gingen
we de strijd aan haha! Nier echt fairplay maar wel effectief ;)
Onze plannen voor het weekend zijn wederom veranderd; we gaan een weekendje Davao onveilig maken!
Zaterdag 26 april
Vanochtend voor het ontbijt tosti gebakken; super lekker!!! Vervolgens hebben we ons per tricycle ons naar de L3 terminal van Calinan laten brengen. Waar we per L3, een soort minivan met airco,
maar natuurlijk bomvol, naar Davao reisden. We lieten ons afzetten bij Ateneo, waar we hadden afgesproken met Cedric. (een med tec student en tevens de zoon van een vd nurses hier). Hij ging ons
een rondleiding door Davao geven, super leuk! We begonnen bij de moslimmarkt. Hoewel Davao als een echte metropool wordt bestempeld, zijn alle bezienswaardigheden relatief dichtbij elkaar. We
bezochten een bijzondere kathedraal, waar toevallig op dat moment een bruiloft plaats zou vinden. Maar de filipijnse tijd kennende ging dat nog wel even duren, dus we besloten (terecht) om later
terug te komen. We bezochten de city hall en park. Daar vertelde Cedric over de Philippine eagle, de trots van het land en de literaire verzetsstrijder Rizal. Davao was tijdens de
kolonisatieperiode een belangrijke stad, strategisch gezien door de haven. Interessant om van een local te horen over het land en de bijbehorende cultuur!
De bruiloft was bijzonder om mee te maken. Vooral ook om het contrast te zien tussen de prachtige jurken van de bruid en bruidsmeisjes tegenover de bedelaars voor de kerk. Omdat hier
tienerzwangerschappen veelvuldig voorkomen, trouwen koppels al vroeg. Vanaf 18 jaar is het wettelijk toegestaan maar tot 21 jaar in toestemming van de ouders vereist. Daarna zijn we per kleine,
felgekleurde pickup naar de Chinese Boedhistische tempel gegaan. Die was mooi, hoewel ik natuurlijk wel mooiere heb gezien in mijn reiscarriere ;).
Toen we naar ons hotel wilden per pickup werden we voor het eerst opgelicht; het was namelijk maar 50 meter en daarvoor moesten we 8 peso pp betalen. 16 eurocent, daar niet van haha!
Het inchecken verliep wat moeizaam, maar toen we de kingsizebedden zagen waren onze zorgen gauw verdwenen!
We gingen eten bij het restaurant Jacks Ridge, bovenop de berg. Vanwaar we een prachtig uitzicht hadden over Davao. We kwamen daar net voor zonsondergang aan. Prachtig. Daar hebben we heerlijk
gegeten, cocktaills gedronken (pina collada natuurlijk) en gezellig gekletst. Er was ook een leuk live bandje die de avond perfect maakte. We hadden voor Cedric speciaal gevraagd of ze voor hem een
verjaardagsliedje wilden spelen (hij was gisteren jarig maar heeft dat niet gevierd) en dat deden ze! Super leuk :D
’s Avonds voldaan in slaap gevallen in mijn eigen kingsizebed; tevens het eerste filipijnse bed dat niet te klein is voor mijn lange nederlandse benen haha!
Zondag 27 april
Heerlijk als een prinsesje geslapen! Na het ontbijt zijn we naar de fruitmarkt gegaan. Dat was leuk! Veel mooie fotos gemaakt, alweer. Ik maak de meeste foto’s van de meidengroep, dus iedereen wil
steeds mijn foto’s hebben haha! Daarna zijn we per jeepney naar de shopping mall gegaan, waar we lekker westers hebben geshopt. Dat is ook wel eens fijn! En met mijn eigen deal (iets nieuws kopen
betekent iets ouds achter laten) raakt mijn backpack niet vol hoor! J
Toen we ons naar het nederlandse restaurant “de bonte koe” wilden gaan, bleek deze gesloten te zijn, dat was wel een domper! Wel zagen we locals die spandoeken maakten voor 1 mei, labour day. Maar
honger hadden we inmiddels wel, dus wederom lekker multiculti naar de Mac gegaan XD Ik ben daar nog nooit zo vaak geweest als tijdens deze reis XD. Daarna wilden we per L3 terug naar Calinan.
Echter probeerde de eerste L3 driver ons op te lichten, maar daar trapten wij natuurlijk niet in. Dus gewoon weer uitgestapt en houdoe gezegd, haha!
De volgende L3 driver bracht ons wel netjes en voor de juiste prijs naar huis. (zo voelt het echt al).
Wat een fijn weekend hebben we weer gehad. We zijn hier nu al bijna een maand en wat gaat de tijd toch snel. Ookal maken we super veel diverse dingen mee! J
Wederom staan de foto’s weer op facebook!
Liefs,
Charlotte
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}