Lieve familie en vrienden,

Bij deze weer een teken van leven vanaf een ver Filipijns eilandje!
Alweer een werkweek voorbij en alweer heel wat ervaringen rijker!

Maandag 14 April
Vandaag had ik mijn laatste dag op de afdeling, St. Anne. Vanochtend was het redelijk rustig op de afdeling (naar mijn idee te rustig:P). Maar wel lekker gewerkt hoor, fijn om steeds meer zelfstandig te kunnen doen! Vandaag werd er een nieuwe patient opgenomen; een jongen met flinke brandwonden aan het gezicht. Overduidelijk deed dat veel pijn, maar de jongen weigerde pijnmedicatie omdat hij niet verzekerd is en geen geld heeft voor de medicijnen. Dat was wel heftig om mee te maken! Aan het eind van de dienst de collega’s bedankt voor de goede, hartelijke begeleiding. Fijn dat ze me vanalles wilden uitleggen, laten leren en me niet overvraagden J. Salamat!

’s Middags kwam er een echte tropische regenbui over, dus we waren al zeiknat voordat we bij de zumbales aankwamen. Lena, een Filipijnse verpleegkunde student hier, geeft iedere week zumbales voor de medewerkers van het ziekenhuis. Dat laat ik natuurlijk niet aan mij voorbij gaan! :D Ook de filipinos doen volop mee erg leuk!

Dinsdag 15 April
Vandaag heb ik op de kinderafdeling gewerkt. We hadden maar 5 patientjes in plaats van 20 dus het was erg rustig. Sowieso is het deze weken rustig in het ziekenhuis in verband met de zomervakantie nu hierzo. Maar wel veel vragen kunnen stellen (oa over Dengue) en veel gelachen met de medewerkers van de afdeling!
’s Middags weer even boodschappen gedaan, we slepen heel wat af met die flessen water! ’s Avonds nog een huismeeting gehad, waarin we allemaal even ons zegje hebben kunnen doen. Zodat we wat meer rekening met elkaar kunnen houden, want het is wel wennen hoor, met 6 meiden in een klein huisje wonen!

Woensdag 16 April
Nieuwe dag, nieuwe kansen! Vanochtend zijn we naar de rural healthcare centres gegan in verband met het vaccinatieprogramma. Ik ging samen met Fatiha en Terra naar St. Nino. We moesten nog even wachten voordat we konden beginnen. Ja jongens, wachten leren we hier wel haha!
Ondertussen kwam er een baby’tje binnen met een flinke hoofdwond; ze was met haar hoofdje op een plank met spijkers gevallen. De wond was behoorlijk smerig en het kindje ging behoorlijk te keer! Bij gebrek aan handschoenen werd de wondzorg zonder gedaan. Fatiha en ik assisteerden. J
Daarna legde Mimie (de hoofdverpleegkundige en tevens een spontane meid) aan ons uit hoe we de verschillende vaccinaties moesten geven; oa anti tuberculose, anti mazelen en de 5 ziektes. Ook leerden we hoe we in het Visaya de belangrijkste anamnese vragen konden stellen. Zij gaf aan de jonge moeders health education, waarna we met zijn allen gingen bidden. Toen kon het vaccineren echt beginnen! Dat ging goed en was leuk, ookal begonnen de kinderen soms wel flink te krijsen :P.

Verder hebben we smiddags nog een evaluatiegesprek gehad met Hellen. We vroegen haar over hoe de rest van ons programma eruit zou zien, aangezien er volgende week roc studenten komen, en we bang zijn dat er dan te weinig te doen is. Hellen verzekerde ons dat we ons geen zorgen hoefden te maken, hier krijgen ze altijd pas 2 weken van te voren hun rooster. Dus wij zitten nog met ons hoofd in de typisch Nederlandse modus, van het plannen en vooruit denken haha!

Daarna zijn we met Dr. Robillo naar zijn farm gegaan. Hij heeft van zijn vader, net als zijn broers en zussen, een groot stuk land geerfd, die helemaal vol staat met plantages. Super mooi en wat een rust daar zeg! We kregen nog allerlei tropisch fruit te proeven en natuurlijk was ik een gelukkig meisje met mijn kokosnoot! J
Op de terugweg nog lekker zitten kletsen met dr. Robillo, dat is echt een wijze man! Een uitspraak is me zeker bijgebleven; “No matter what happens, you should never walk away from any challenge that life offers you”. End of story.

Donderdag 17 April
Vanochtend ben ik als een van de weinigen vroeg opgestaan om te gaan werken. We hoefden niet te werken omdat het vanaf vandaag holy week is (ivm pasen). Maar ik stond vandaag op de OPD, een soort EHBO/huisartsenpost ingepland, dus dat wilde ik niet missen! De dienstdoende verpleegkundige Aileen is erg aardig en legde heel veel uit over de gang van zaken. De vpk doet de eerste check-up; vitale functies, klachten beschrijving, wondzorg, injecteren e.d. voordat de patienten door de dokter gezien worden. Daarnaast rapporteert zij ook alles. Ik heb dit vanochtend samen met haar gedaan. Dat was erg leuk! Oa veel patienten met infecties, vehicle accidents, med. Check-up. Daarnaast heb ik nog een tijdje met Lena (zumbalerares) gepraat en zij heeft me veel tips gegeven ten aanzien van het reizen naderhand.

’s Middags hebben we onze spullen gepakt en ons klaargemaakt voor het weekendje weg. We gaan samen met de ziekenhuisstaff naar Samal Island, voor het paasweekend. We reisden op typisch Filipijnse manier; de wagen ramvol geladen met eten en veel te veel mensen! (zeker wij blanken met onze lange benen hadden daar wel moeite mee haha). Onderweg werd gelijk ook alweer een fles rum opengetrokken. Dat is ook typisch Filipijns haha! Met de ferry gingen we naar Samal. Daar aangekomen werden we naar een zaal van het Philippin Human Resource development centre gebracht. Een grote zaal waar ze matrassen op de grond hadden gelegd. Heel basic, maar prima voor de 2,50 pppn die we ervoor betaalden! Het strand was niet erg mooi, vooral door het vele koraal dat er lag konden we er niet echt liggen. Maar we mogen zeker niet klagen!
Djodjo de kok van het ziekenhuis, was mee om voor ons te koken. Goed geregeld he! ’s Avond nog lekker buiten zitten kletsen, gedanst en de oudere mannen die mee waren speelden gitaar. What a hardknocklife!

Vrijdag 18 April
Vanochtend was ik natuurlijk weer eens vroeg wakker, dus zachtjes de zaal uitgeslopen om naar de zonsopkomst te kijken en daarna te gaan zwemmen. De hulpkok Lito ging mee, just in case something happens. Later kwamen de anderen ook mee zwemmen. Heerlijk! Super helder water, aangename temperatuur en nu met de waterschoentjes geen last van de zee-egels. Daarna kregen we pannenkoeken als ontbijt! Wat een verwennerij! Verder de ochtend voornamelijk zwemmend, snorkelend, kletsen doorgebracht.

Na de lunch hielden we een siesta, want de zon werd echt te fel! Fatiha maakte de jongens hardhandig wakker: met twee deksels van pannen XD
’s Avonds wederom lekker gegeten en gezellig in het bamboehuisje zitten kletsen. Maar ditkeer wel op tijd gaan slapen, want we hebben nog een weekend voor de boeg!

Zaterdag 19 April
Vandaag zijn we naar het Maxima Aqua fun park gegaan met Mimie, Lena en Ralph. Samal is echt een mooi tropisch eilandje, dus alleen de weg daar naar toe was al mooi! Het aqua park was een stuk kleiner dan verwacht, met “maar” twee glijbanen, een wipe-out kussen en geen zwembaden. Maar natuurlijk wel de oceaan! Dus lekker van de glijbanen afgegaan en genoten van het prachtige uitzicht. We zijn trouwens al goed ingeburgerd; hier was een toilet zonder emmer, met westerse doorspoeler, en dat snapten we eerst niet haha!

’s Middags hebben we nog Canopy gedaan over gammele hangbruggen en een drop down. De guide vond zichzelf nogal grappig en popiejopie, maar dat viel best tegen XD. De canopy was niet heel spannend, maar wel heel leuk!
Daarna wederom lekker gezwommen en met Ralph gepraat over reizen, vrijwilligerswerk en over waar hij vandaan komt (zijn oma is Spaans, vanwege de colonisatie). Dat was wel interessant! Tijdens zonsondergang reden we terug naar onze slaapplaats, waar we helemaal rozig in slaap vielen!

Zondag 20 April
Fijne pasen allemaal!!
Wij zijn om 2.45 opgestaan vanwege de speciale paasmis in de openlucht kerk. Dat was heel bijzonder om mee te maken! Leuke kinderkoren, engelen en natuurlijk typisch Filipijns; tropische regenbui, half af altaar en krakende muziekboxen :P.
Rond 6 uur weer even gaan slapen.

We zijn samen met Hellens familie, de kok, lena en mimie naar de uiterste punt van Samal gegaan, opzoek naar een mooi bountystrand. Helaas viel dat best nog tegen aangezien de weinige zandstranden hier prive terrein van dure resorts zijn. Toch vonden we een prima plek om de dag door te brengen. Lekker gezwommen, gesnorkeld, gezond, gevolleybald en veel gelachen.

Aan het eind van de dag weer terug naar “het vaste land” gegaan en onderweg naar huis bij de McDonalds gegeten. Lekker exotisch dus haha! ’s Avonds voldaan in slaap gevallen na een fijn lang weekend. Wat hebben we al veel gezien, gedaan en meegemaakt in 3 weken! J

Liefs,
Charlotte

PS: Ik heb weer foto’s op facebook geplaatst!