Lieve vrienden en familie,

Bij deze mijn allereerste blog vanaf de Filipijnen! :D
Na een lange vlucht via Singapore, kwamen we aan in Davao, op het Filipijnse eiland Mindanao. We werden opgehaald door Dr. Robillo en Madam Helen, van het ziekenhuis. Onderweg naar ons huisje genoten we al van het uitzicht op de palmbomen, krottenhuisjes en de Filipijnse (mooie maar kleine :P ) mensen.Het huisje is basic maar prima (en grotendeels kakkerlakvrij haha), en nadat we de kamerverdeling te hebben gemaakt gingen we vroeg naar bed.

Vrijdag 4 april
Na voor mij een prima nacht (de anderen hadden ruzie met de lawaaierige airco, harde bedden e.d.) opgestaan en bij het ziekenhuis ontbeten. We hadden om 10 uur met Helen afgesproken om onze plannen voor het weekend te bespreken. We besloten om naar het tropische eilandje Samal te gaan. Maar vrijdag overdag gingen we eerst naar het zwembad twee km verderop. De waterleidingen van ons huisje bleken namelijk kapot, en dus hadden we sinds ons vertrek vanuit NL niet meer gedoucht. En zeker met het tropische klimaat hier en het veelvuldig insmeren met DEET tegen de muggen, kan ik jullie verzekeren dat we niet heel erg lekker roken XD.

Het zwembad lag midden in een orchideeen tuin en de bezoekers waren voornamelijk lokals, die hun ogen uitkeken toen ze onze blanke huidjes zagen! We genoten van het zwemmen en het relaxen.

Aan het eind van de dag werden we door Duds, de driver van het ziekenhuis die ons overal naartoe brengt, opgehaald en naar Davao gebracht. Daar vandaan namen we (met de jeep) de ferry naar Samal. Duds bracht ons naar Sunset Beach. Daar kregen we, na wat onderhandelen een 3 persoonskamer met 3 extra bedden. (Jullie kunnen je wel voorstellen wat voor zooi e wat voor een kippenhokhet werd; het leek net een logeerpartijtje). We hadden inmiddels behoorlijke honger en kregen heerlijk eten bij een restaurantje aan het water. We zagen een geweldige vuurdansshow!!
Daar ontmoeten we Jenny, de eigenaresse van het resort. Dit resort is trouwens niet alleen maar voor rijke blanken, wij waren zelfs de enige met ruim 150 lokals. Toen we langs hen liepen werden we als wereldsterren gezien; meiden begonnen te gillen en wilden met ons op de foto. Een bizarre gewaarwording die we later nog veel vaker zouden meemaken!

's Avonds zijn we gaan dansen bij een strandtentje en dat was ontzettend leuk! Heerlijk gedanst en ontzettend veel gelachen met de lokals. Zeker een klein meisje danste ons er allemaal uit. Zie foto's op facebook! Ook interessante gesprekken gehad met locals :)
Toen voldaan in slaap gevallen :)

Zaterdag 5 april
Vanochtend lekker op ons gemakje ontbeten en gezellig zitten kletsen met Jenny. Wat een inspirerende vrouw is dat! Zij runt dus dit resort, dat gebouwd is door lokals en heeft haar eigen bedrijf in Davao om een stabiel inkomen te hebben. Daarnaast steunt ze ontzettend veel goede lokale projecten (waaronder een project voor seksueel misbruikte meisjes, daar mogen we ook vrijwilligerswerk gaan doen!). Ze nodigde ons uit om samen mee naar de markt te gaan en vervolgens naar haar huis. Daarnaast vertelde ze dat ze voor ons een persoonlijke bewaker had geregeld om op ons te passen, haha! Super lief en behulpzaam!

We hebben genoten van het strand en het mooie weer, we zijn al behoorlijk verkleurd! Alleen was het laagtij, waardoor we een stuk door de drap moesten lopen en amper konden zwemmen. Daarbij waren er zee-egels en zeeslangen, wat voor veel gegil bij de meiden zorgde! XD

Ook ontmoetten we Josef, een lokaal jochie die is opgenomen door Jenny, omdat hij op straat leefde. Hij heeft Fatihas duikbrilletje gestolen en moest 's avonds van Jenny sorry komen zeggen. Hij leek zich erg te schamen, maar later dit weekend trok dat helemaal bij en hebben we veel lol met hem gehad hoor :).
Jenny stelde ons ook voor aan Karen, een lerares op het eilandje. We willen graag op dat schooltje een medical check-up gaan houden en schoolspullen doneren. Want hoewel basis en middelbare school gratis zijn hier, moeten de ouders wel schoolspullen betalen. Veel kinderen werken daarom op straat om de gezinnen van genoeg eten en dus materialen te kunnen voorzien.

Na een heerlijke siesta zijn we 's avonds weer lekker uit eten geweest, waar we ook de man en schoonbroer van Jenny ontmoeten. Ook zij konden ons helpen met advies over volgende weekendtrips. Naast het feit dat ze ons behandelen als prinsessen!
's Avonds nog lekker gaan dansen met Jenny, Josef en Karen, maar we waren behoorlijk moe dus dit keer wel "vroeg" gaan slapen. XD Echter houden de Filipinos erg van karaoke en ze gingen tot sochtends vroeg door met het valse gekrijs :P

Zondag 6 april
What a day, what a day! Vandaag zijn we na een heerlijk ontbijt (bruin brood en watermeloen) met John (de jetski man en tevens de enige filipino met krullen) per bananenboot naar Vanishing Island gegaan. Een eilandje dat verdwijnt bij vloed. Wat onbeschrijfelijk mooi is het daar!!!!! We hebben ook nog met John op de jetski gecrossed, dat was echt kicken joh! :D

's Middags wilden Fatiha, Maartje en Terra nog naar de watervallen, maar Rafke, Lize en ik wilden liever op het strand blijven. Dus hebben de groep gesplitst. Wij gingen naar het huis van Jenny waar we wederom in de watten gelegd door Ed, de schoonbroer van Jenny. Heerlijk om even te relaxen en te schrijven over alle eerste indrukken hier. :)

We namen afscheid van jenny, Karen, Ed en Josef en beloofden terug te komen naar Sunset Beach! We werden door Duds opgehaald en hebben lekker pizza Hawaii (hoe kan het ook anders :P ) gegeten. Toen we terug in ons huisje waren, vielen we voldaan in slaap! Wat een super begin van een indrukwekkende reis!!

Heel veel liefs van een gelukkig meiske

PS: De volgende blog zal over het werken in het ziekenhuis gaan ;)
PPS: Foto;s zijn te zien op facebook, de blog is namelijk erg traag met foto's uploaden. En het internet in het ziekenhuis is al niet super snel :P