Maandag. Gisteravond hadden we ineens geen kraanwater meer... Typisch Latijns Amerika otra vez! Gelukkig deed de kraan het vandaag weer. Vanochtend wederom heerlijk ontbeten, wat een geweldig idee een bakkerij combineren met een hostel!

Vervolgens onze backpacks in het opslaghok achtergelaten en opgehaald door een aardige (kleine!!!) Peruaanse vrouw. Zij gaf ons de treintickets naar Aguas Calientes en meer informatie over ons programma de komende dagen. Na een tijdje wachten werden we door een toeristenbus opgehaald. Een erg enthousiaste en grappige gids verstrekte meer informatie en verzekerde ons dat we na het bezoek aan El Valle Sagrado op tijd zouden zijn voor de trein.

Allereerst reden we via Sacsaywama, Q´enqo, Puka Pukara en Tambomachay de bergen in. Wat is Peru meer ontwikkeld, groen en anders dan Chili en Bolivia! De bergen/ rotsformaties zijn even overweldigend maar er is meer water dus er is veel meer vegetatie. Heerlijk om de geur van bomen en niet-stoffige lucht te ruiken, haha :)

Toen kwamen we in the Rio Urumbamba Valley, oftewel El Valle Sagrado! Allereest kwamen we bij het koloniale dorpsgedeelte. We bezochten een marktje met artesenias. Daar zagen we hoe een Aymara vrouw aan het weven was. Prachtig gezicht!

Peru is een grote exporteur van zilver. In Pisac keken webij een edelsmid hoe hij edelstenen verwerkte in een zilveren armband. Interessant om te zien. Vervolgens gingen we naar een grotere markt. Ruim opgezet, vriendelijke, niet opdringerige verkopers :) Alex heeft daar een sombrero gekocht :D

Daarna reden we verder de bergen in. Geel grasachtige vegetatie, eucalyptus bomen en enorme bergkammen. Toen kwamen we bij Inca Citadel (na het kopen van een boleto Turistico). Het meest indrukwekkend zijn verre weg de agriculture terracing van de Inca ruines: Enorme terrassen die werden gebruikt voor het verbouwen van mais, quinoa, papas etc. Op deze manier konden zij zichzelf voorzien van voedsel, hoog in de bergen!

We beklommen een driehoekvormig plateau met daarop de ruines van de huizen van 80 families: de zeer welgestelde elite! Het hoogste huisje werd gezien als een magische, religieuse en astronomische plaats (midden in de nacht kun je van daar de melkweg zien). Bovendien zagen van El Cementerio Inca. Na inbalseming werden de lichamen in foetushouding in de kleine grotten geplaatst met plata y oro (zilver en goud). Na de vele eeuwen is het pad naar de graven door erosie weggevaagd. Met als gevolg dat de graven nu onbereikbaar zijn en iets mistieks hebben!

Inca betekent trouwens letterlijk koning. Wanneer men spreekt over de Incas bedoelen zijn de vele oudbewoners van de Andes. Dus de Andians, (voornamelijk!) Quechas of Aymaras, niet de enkele koningen! Het inca rijk bestond uit hedendaags Colombia, Ecuador, Peru, Bolvia en noord Chili en Argentinie.

Daarna reden we naar Urumbamba, met kleine lokale dorpjes onderweg waar we lunchten. Vervolgens moesten we behoorlijk haasten naar Ollantaytambo, een dorpje bij twee enorme Incaruines, vanwaar we met de trein naar Aguas Calientes zouden reizen. Net op tijd stapten we in. Alex en ik zaten niet samen maar gelukkig was een Nederlands gezin bereid om van stoel te ruilen. Het was erg vreemd om na 4,5 week weer eens in het Nederlands te praten! Ik moest echt nadenken over de woorden, uitspraak en zinnen. Echt een rare ervaring!

Maargoed, in de trein genoten van het prachtige uitzicht! Een ruwe rivier tussen de bergen/ rotsen naast het spoor. Bijzondere kleuren. Het werd steeds groener totdat we in the cloudforest en in het jungle achtig gebied kwamen. Daar zagen we trouwens ook het begin van de Incatrail, de 82 km lange route naar Machu Picchu.

Op het station werden we opgehaald door een aardige vrouw en een superschattig meisje. Via de markt liepen we naar ons hostel IncaPata. Gedoucht en gegeten. ´s Avonds kwam de gids van morgen, Francisco, langs om ons een briefing te geven. Daarna heb ik Alex gered van een insect :P Met blote handen gevangen en naar buiten gegooid, haha! En vervolgens gelijk in slaap gevallen.

Dinsdag. Vanochtend was ik wederom vroeg wakker. De bustickets naar Machu Picchu waren er echter nog steeds niet. De receptionist heeft ze toen zelf voor ons geregeld. Vervolgens met een van de vele bussen door het nevelwoud naar boven, naar de ingang van het park van Machu Picchu gereden. Prachtige route en klaarblijkelijk goed getrainde buschauffeurs... Smalle zandweg naast een enorme afgrond. (ik ben blij dat we hier niet in de regentijd zijn!)

Bij de ingang op de rest van grupo Celeste en Francisco gewacht. Ik koos voor de groep met de Spaanse uitleg, en dat bleek goed verstaanbaar en natuurlijk wederom goed voor mijn Spaans :) Na een korte introductie gingen we het park in en beklommen we alle trappen .Pfff wat een klim. Geniaal hoe de Incas daarboven zo´n enorme stad hebben weten te bouwen, geen enkele vijand zou instaat zijn geweest om de stad aan te vallen zonder ofwel fysiek het niet te halen ofwel te worden ontdekt!

De gids maakten hetzelfde grapje als de gids van gisteren XD Toeristen met klachten aan knie/heup/hart of vanwege hoogteziekte of verliefdheid konden beter beneden blijven!

Wat een schitterend uitzicht over de beroemde Machu Picchu. Ik begrijp wel waarom dit een toeristische trekpleister is! Indrukwekkend dat de ruines zo goed bewaard zijn gebleven ondanks aardbevingen, vulkaanuitbarstingen en oorlogen. Ze bouwden hun gebouwen van de rotsen die zo beneden bij de rivier vonden en die ze zelf hakten en vervormden (mbv brons!). Bovendien gebruikten ze het hout van de bomen uit het nevelwoud voor deuren en paga (soort riet) voor de daken. Verbazingwekkend hoe ze zonder cement zulke solide gebouwen konden maken!

Machu Picchu is trouwens de naam van de grote oude berg waaraan het incadorp grenst. Waynu Picchu is de jongere, kleinere berg aan de overzijde. De Incas hebben niets schriftelijks achtergelaten. Vandaar de vandaag de dag, de oorspronkelijke naar van het Incadorp niet bekend is. Maar hun gebouwen/ ruines vertellen des te meer over hun cultuur!

Ze leefden echt met de natuur en met haar elementen. Ze vereren vele natuurgoden zoals Pacha Mama en water staat voor leven! Dieren werden vooral symbolisch gebruikt: Serpiente staat voor de onderwereld, oftewel de doden. Puma staat voor de aarde waarop ze leefden en Condor voor de hemel en de goden.

Om te weten wanneer te oogsten en te zaaien, bouweden ze een raam op het oosten, waar de zon door zou schijnen op 22 december wanneer ze konden oogsten. En een raam op het zuidoosten, waar de zon door zou schijnen rond 21 juni, wanneer het tijd was om te zaaien. Echter is de incakalender gebasseerd op de stand van de maan. Om duidelijk te maken waar noord, oost, zuid en west zijn plaatsten ze een vierkante steen met iedere hoek in een richting en de noordelijk punt hoger. Ze hadden boven op de berg ook een irrigatiesysteem voor het altaar van de tempel en de deur van tempels was altijd richting het westen.

Voor de communicatie gebruikten ze rooksignalen, muziek instrumenten, water als reflectiespiegel van zonlicht en echo tussen twee muren parallel aan elkaar. Ingenieus he!

We hebben in een van de huisjes in de schauduw gepicknickt. Hoe cool is dat: picknicken in de Machu Picchu! Vervolgens zijn we door het nevelwoud naar beneden geklommen. Dat was een behoorlijk steile afdaling maar het schitterende uitzicht en heerlijke gevoel in de natuur was het zeker waard!!!

Vervolgens doodop, maar trots (die afdaling was echt kicken!) en voldaan neergeplofd in een restaurant en heerlijk pizza gegeten en uitgerust. Daarna hebben we rondgelopen door het mini dorpje Aguas Calientes, op zoek naar ijs en koffie. Toen we op het plein zaten kwamen en een jongetje en meisje bij ons zitten, met ons praten en wilden ze met ons spelen. Natuurlijk gingen we daarop in, erg hilarisch! Al gauw kwamen en nog 4 andere kindjes bij. Super gezellig en vol lol gemaakt. Ze tekenden in onze schriften, we gooiden over met een trui (por que no?), kietelen, treintje en paardje spelen. Kortom, we hebben ons goed vermaakt, evenals de mensen op het plein, die geamuseerd toekeken :P Toen we moesten gaan in verband met de trein terug, kreeg ik een dikke knuffel van de kids en keken ze sip maar dankbaar voor de leuke middag! :)

Onderweg naar het station kwamen we een van de ¨toeschouwers¨ tegen en hij noemde Alex: Don Niño haha! Daarna stapten we in de trein, na een zeer geslaagde, vermoeiende Machu Picchu ervaring!!!

Op het station zouden we worden opgehaald om terug naar Cusco te gaan. Echter was er niemand met onze namen op een bordje... Ik vroeg een vriendelijk ogende mevrouw van een andere touroperator om hulp. Zij belde de agency en regelde dat we met een andere bus alsnog naar Cusco konden. Echt super fijn! Eenmaal in de bus moesten we nog een hele tijd wachten, omdat de buschauffeur met de manager discusseerde over zijn salaris XD Dat kan ook echt alleen maar in Zuid Amerika gebeuren he!

Uiteindelijk vertrokken we een uur later. De chauffeur reed behoorlijk opgefokt (bij iedere drempel vlogen letterlijk 10 cm de lucht in) en dat voelde niet bepaald veilig. Gelukkig toch ongedeerd in Cusco aangekomen. En in de aangenaam frisse luch (na de warmte en hoge luchtvochtigheid van het nevelwoud) terug naar ons hostel gelopen. Direct in slaap gevallen. Wederom weer heel wat ervaringen rijker!!!!