Naast het vrijwilligerswerk heb ik natuurlijk nog meer verhalen te vertellen over afgelopen week!

Allereerst kwam Alex (eenZwitsersejongen die ik ken van de talenschool)erachter dat zijn visum voor Bolivia is verlopen en dus kan hij officieel niet langer in Bolivia reizen. (Hij heeft 3 maanden in Sucre Spaans gestudeerd, vandaar) Dus de plannen om samen te reizen werden flink opgeschut.... Toen kwam ik op het idee om na Salar Uyuni door naar Chili te gaan, dat is erg dichtbij. Om vervolgens in noordelijke richting naar Cusco (Peru) te reizen voor de Machu Pichu. Waarna ik alsnog naar Lake Titicaca kan gaan! Onderweg zullen we verschillende vrienden van de talenschool tegenkomen, onder andere in Cusco en at lake Titicaca. Kortom, in plaats van alleen Bolivia ga ik nu ook naar Chili en Peru, zonder dingen van Bolivia te moeten missen!! Dus nog meer avonturen en nog meer geweldige ervaringen in het visier!!!!!

Dan nu het verhaal van de mijnen. In Bolivia zijn vele mijnen, waar onder andere zilver, goud en zwavel wordt gewonnen. Vanwege de overweldigende, ongerepte natuur is het voor vele Bolivianen die in de bergen wonen, de enige werkgelegenheid. Vanaf de de jonge leeftijd van 10 jaar werken jongens in de mijnen. De meeste mijnwerkers worden niet ouder dan 35, vanwege de zware lichamelijke inspanning en vanwege de giftige gassen in de mijnen... De mijnwerkers kauwen hele dagen op cocabladeren, tegen de honger en tegen de vermoeidheid.Tijdens hun werk mogen ze niet eten of drinken (behalve sterke drank) omdat er in de mijnen geen toiletmogelijkheden zijn.Bovendien roken ze sigaretten tegen de stank van alle giftige gassen. Jullie kunnen je wel voorstellen dat dit niet bepaald goed voor hun gezondheid is!

Boven de grond (buiten de mijnen) geloven de mijnwerkers in Jesus, en gaan ze regelmatig naar de kerk. Onder de grond is el Tio de god. In Quecha bestaat de letter D niet, dus de naam Dios (god) kon niet. Vandaar dat de naam voor de god in de mijnen Tio werd. El Tio wordt vereerd, gerespecteerd en vooral gevreesd. Hij heeft namelijk de levens van de mijnwerkers in zijn handen. Als er niet genoeg cocabladeren, sigaretten, sterke drank en vers geslacht lamavlees worden geofferd wordt Hij boos en zorgt Hij voor ontploffingen, instortingen en voornamelijk de dood van de vele mijnwerkers. Om aan medemijnwerkers duidelijk te maken dat het om een gecontroleerde onploffing gaat, dienen de mijnwerkers met behulp van dinamietstaven acht ontploffingen kort achter elkaar te bewerkstelligen. Daarom dienen de mijnwerkers altijd te tellen hoeveel ontploffingen er zijn geweest voordat ze de mijn verlaten.

Wanneer een jongen geen vader heeft maar wel een moeder, wordt hij gezien als wees en moet hij zorgen dat er geld in het laatje komt om zijn moeder, broers en zussen van eten te voorzien. Onderwijs zelf is gratis in Bolivia maar ze moeten zelf voor hun schooluniform, kapsel (is verplicht!!), en lesmateriaal zorgen. Ook dit kost natuurlijk geld en moet op de een of andere manier in het laatje komen. In de meeste gevallen gaat de oudste zoon´s ochtends in de mijnen gaat werken. Metalle gevolgen van dien...

Ik vind het erg indrukwekkend en verbazingwekkenddat dit vandaag de dag nog steeds gebeurd!Echter is dit dagelijksde keiharde realiteit in Bolivia, maar wie ben ik om daarover te oordelen? Ik vind het in ieder geval heel bijzonder om dit stukje van de Boliviaansecultuur te mogen ontdekken! :)