Vanochtend na het ontbijt naar de Academia Latino Americana gegaan, om met Miriam (coordinator voluntarios) te praten over het vrijwilligerswerk in het kinderziekenhuis. Ik heb haar mijn dilemma voorgelegd: dat ik zowel vrijwilligerswerk wilde doen als reizen. Ze begreep mijn twijfels en ze zei dat ze een uitzondering voor mij willen maken, echt super fijn! Dat betekent dat ik 2 weken fulltime (zowel ´s ochtends als ´s middags) ga werken in het kinderziekenhuis en dat ik vervolgens nog ruim 2 weken de tijd heb om te reizen!!! Daar ben ik echt heel blij mee!!!!!

Vervolgens kreeg ik informatie over het project, over wat er van mij verwacht wordt en wat ik kan verwachten.Vervolgens zijn we met de bus naar het ziekenhuis gegaan. Wat zijn er veel ziekenhuizen en priveklinieken in Sucre! Locals die bij overheidsinstanties werken zijn verzekerd voor medische hulp in de algemene ziekenhuizen . Echter moeten verreweg de meeste Bolivianen de kosten zelf betalen en naar prive klinieken.Het ziekenhuis waar ik ga werken is opgedeeld in verschillende compartimenten, zoals pedriatie (kids van 0-10jaar) en adolescents (10-18).De kids hebben zowelfysieke als mentale beperkingen.Er is een school waar de kids lessen kunnen volgen afhankelijk van hun kunnen en kennis. Sommige kids gaan ´s avonds naar huis, anderen (de weeskinderen) verblijven dag en nacht in het ziekenhuis. Er is bovendien een medisch centrum waar (verrassendgenoeg!) medische hulp wordt verleend. Er is een therapiegedeelte, waar de kids fysiotherapie, ergotherapie, logopedie, psychotherapie en haptonomie krijgen. Verder zijn er 2 paarden die gebruikt worden voor de therapie met kinderen die problemen hebben aan hun benen en er is een zwembad die zowel recreatief als therapeutisch gebruikt wordt. Naast de therapie krijgen de kinderen schilderles, muziekles en gaan ze regelmatig naar het park. Hoe geweldig is dat! Ik ben echt onder de indruk hoe goed de zorg voor deze kinderen is geregeld in een land als Bolivia! Weliswaar mede dankzij vele vrijwilligersendonateurs, maar toch!

Ik werd trouwens heel hartelijk ontvangen door de directrice: alle hulp is welkom en ze zijn erg blij met vrijwilligers! Ik mocht zelf kiezen waar ikwil gaanwerken en ze zei dat ik tijdens het werk vooral zelf initiatief moet nemen, met nieuwe ideeen mag komenen moet doen wat ik leuk vind om te doen!Het wordt vast een geweldige ervaring!

The voluteersresidense blijkt trouwens in het andere huis binnen de poort van la casa de la familia Finita- Magarinos. Ideaal dus!

´s middags tijdens de Spaanse les een soort hints gedaan. Wederom erg hilarisch en een leuke manier om onze vocabulair uit te breiden. Na de les zijn we met een groepje (Jolien, Alex, Sven, Paddy, Antti, Shane, Fiona en ik) met een lerares van de ALA naar een sporthal gelopen. Pff we moesten een erg steile berg op om daar te komen. Een voordeel: we hadden het in ieder geval niet koud meer :) De lerares legde de regels van Wally uit, de Boliviaanse versie van volleybal waarbij de muren ook gebruikt mogen worden. Ik zat bij Alex, Antti en Fiona in het team. Iedereen was behoorlijk fanatiek en we hebben vooral enorm veel gelachen! Naderhand zijn we met zjin allen cervezas gaan drinken en hebben we lekker gegeten in een cafe-restaurant genaamd Amsterdam. Ben je aan de andere kant van de wereld en dan beland je in een Nederlands restaurant waar ze Nederlandse pannenkoeken serveren XD Hoe dan ook, het was wederom weer erg gezellig en we hebben veel gelachen! Hoewel ik me niet onveilig voelde ´s avonds op straat (sucre staat bekend als veiligste stad van Latijns Amerika trouwens), was ik blij dat Sven en Antti in het zelfde gastgezin verblijven als ik en dus mee naar huis liepen.

Kortom een erg geslaagde dag!

Buenas noches!