Bij deze een update van mijn reis naar Sucre

14-7-2012
Heerlijk geslapen, ondanks hartkloppingen (wrs door de ijle lucht). Vanochtend heb ik weer mijn spullen ingepakt, uitgebreid ontbeten en uitgecheckt. Een andere taxichauffeur dan gepland bracht me naar het vliegveld. Deze was helaas niet erg spraakzaam maar ik was allang blij dat hij me veilig door het chaotische verkeer in La Paz naar het vliegveld bracht. (zeker na alle horrorverhalen over taxidrivers in La Paz, die je naar een eng steegje rijden om je te beroven). Het vliegveld is redelijk primitief: bagage wordt met de hand ingecheckt en afgevoerd, ipv met een lopende band. Maargoed, ik maar in Sucre kom MET backpack! In de rij bij de gate (lees: balie met deur naar buiten) vroeg een man me of ik uit Duitsland kwam, hij heeft daar namelijk een aantal jaar gewoond en woont nu weer in Bolivia. We hebben de hele vlucht gepraat over Bolivia, Nederland, Spaans leren, vrijwilligerswerk en Sucre. Erg gezellig.

Ondertussen genoot ik van het overweldigende landschap van Bolivia. Het wordt wel eens vergeleken met dat in Lord of the Rings, haha! Bergen, dalen, droogstaande rivieren (het is hier nu winter en dus droge tijd). Steensoorten varierend van grijs tot rood, met en zonder begroeing. Zandvlaktes (woestijnachtig) en helder blauwe en groene meren. Kortom, wat een wijdse ongerepte natuur! En het is echt onwerkelijk dat daartussen enkele huizen staan, volledig afgesloten van de bewoonde wereld. Volledige zelfvoorziening, doordat ze alles zelf kweken (oa aardappels, pepers, casave, tomaten, appels, pinas, avocados, perziken). En door het houden van kippen en lamas hebben ze vlees en eieren. Voor de rest staat het offeren van drank en eten aan pachamama hoog in het vaandel. Opdat zij in het droge seizoen zorgt voor voldoende water en in het natte seizoen voorkomt dat de modderstromen de volledige oogst verwoesten. Ze leven hier echt met de natuur ipv van de natuur. Bolivia heeft een enorme diversiteit aan vegetatie, klimaat en dieren. Van besneeuwde bergtoppen, vulkanen, geisers, tot woestijn tot amazone/ tropisch regenwoud. Hierdoor kunnen de 10 miljoen Bolivianen dmv ruilhandel en solidariteit zichzelf prima onderhouden in een land dat 5x zo groot is als Nederland. Ik kan het niet goed uitleggen maar de indigos stralen een bepaalde rust uit, waar ik veel bewondering voor heb. Ze lijken echt in balans met zichzelf en met de natuur. :)

Met een uur vertraging (time is relative in Bolivia) kwam ik aan in Sucre. Hier werd ik warm ontvangen door Sra. Finita en Sr. Freddie. Onderweg viel me gelijk op dat Sucre veel gemoedelijker overkomt dan La Paz.: meer ruimte, minder mensen, het is schoner en rustiger. Het huis is een riante villa (weliswaar achter een groot hek) met dienstmeisjes die schoonmaken en koken. Pff en ik dacht dat ik in de middle of nowhere terecht zou komen XD Na te hebben gedoucht, gingen we almorzar. Typisch Boliviaanse aardappelsoep (lekker!), spicy pasta met een enorm stuk entrecote en als postre tropisch fruit. Tijdens het eten praatten we over hun familie, werk en over mijn eerste indrukken van Bolivia. Ze hebben 3 kinderen die allen ook in Sucre wonen met hunkinderen. Een andere student kwam even langs, ze gaf me gelijk een handige plattegrond van Sucre (de officiele hoofdstad). Daarna ben ik even buiten de buurt gaan verkennen, heb ik geld gepind en even internet gebruikt om te laten weten dat ik goed in Sucre ben aangekomen. Om 18:00 gaat trouwens de zon al onder en koelt het behoorlijk af. Ik ben lekker op tijd gaan slapen want ik had alweer nieuwe plannen voor de volgende dag!

Dit was het even voor nu, want mijn Spaanse les begint zo. De rest van de update volgt binnenkort!

Abrazo grande!